Sporen in de tijd...

Maandag over een week vertrek ik dan, voorzien van twee thematische fietsroutes, een autotocht en een auditieve stadswandeling door de stad Ieper. Ik bezoek de Ieper Salient, het voormalige front in de Vlaamse modder, waar gedurende de hele Grote Oorlog van 1914-1918 permanent gevochten werd tussen de Britten en de Duitsers en waar honderdduizenden het leven lieten. Ieper als symbool voor de zinloosheid, de wanhoop, het lijden van de oorlog en het onvermogen van de generaals daar een einde aan te maken. Natuurlijk bezoek ik de gedenktekens en de oorlogsgraven met hun onberispelijke gazons, maar met meer dan gebruikelijke belangstelling ga ik ook op zoek naar sporen van hen die, getekend door de indringendheid en massaliteit van de oorlog, in hun kunst uitdrukking gaven aan dit beeld van verschrikking en aan het verlangen naar het in gedachten altijd groene vaderland. Een hele generatie schrijvers, dichters, schilders en componisten onderging deze absurditeit, liet het leven in de loopgraaf of kwam minstens ernstig beschadigd uit deze oorlog. Uit hun kunst spreekt protest tegen de onmenselijkheid van het slagveld en hun liefde voor thuis.
Als uitvalsbasis heb ik gekozen voor een hotel in het voormalige Kasteel Hooghe, een plek waar zich tijdens de oorlog enkele zeer hevige gevechten hebben afgespeeld en waarvan de sporen ook nu nog duidelijk zichtbaar zijn. De loopgraven liepen hier op een bepaald punt niet meer dan 15 meter van elkaar en stierven duizenden soldaten waar enkele vierkante meter in de modder beurtelings van veroveraar veranderden...
Nu een lieflijk hotel in Engelse landschapsstijl (ja, we leven 96 jaar na dato) en vandaar uit begin ik mijn zoektocht. Vandaar uit ook doe ik jullie verslag voor zover de techniek voorhanden is...