Het Blauwe Oog - Reisverslag uit Unterlüß, Duitsland van Cees Sleven - WaarBenJij.nu Het Blauwe Oog - Reisverslag uit Unterlüß, Duitsland van Cees Sleven - WaarBenJij.nu

Het Blauwe Oog

Blijf op de hoogte en volg Cees

23 Mei 2024 | Duitsland, Unterlüß

Het blauwe oog

Unterlüß, donderdag 23 mei 2024

De dag begint wolkeloos boven de Lünenburger Heide. Het zonlicht brengt alle reliëf weer terug in de tuin. Nieuwe bloeiers melden zich die de oude, door de regen verlepte komen vervangen. Ik besluit een ochtendwandeling te maken door het Kurpark van Bad Bevensen, een prachtig aangelegd park te midden van een waar gezondheidsdorp. Alles draait hier om het welzijn van lichaam en geest, gezien de aanwezigheid van de vele klinieken, praktijken, apotheken en winkels waar gezondheid te koop is. Opvallend ook veel ouderen die schuifelend achter hun rollator de paden en trottoirs bevolken. Ik zie mijzelf in de etalageruit van een winkel met hulpartikelen en verdomd, ik begin een beetje voorover te lopen! Met een denkbeeldige stok achter mijn rug loop ik tot aan de Schiller Eik bij het station, waar ik, zittend op een bankje in de zon, vanuit beide richtingen een trein laat passeren, gewoon omdat dat leuk is. En dus heeft Schiller gelijk wanneer hij stelt dat we, om onze emoties te overstijgen, pure en rustgevende schoonheid nodig hebben. Niet alleen in theorie, maar gewoon in ons dagelijks leven. En deze ochtend is er zo een wanneer ik op weg ben naar de Südheide ter voorbereiding van mijn bezoek aan het Albert-König-Museum in Unterlüß. Albert König, de schilder van het heidelandschap. De weg ernaar toe baadt in het zonlicht, boslanen openen en sluiten zich voor en achter mij, ik knipper met de ogen tegen het gefilterde licht. Klaprozen en margrieten buigen voor mij in het voorbijgaan. Het is duidelijk: ik heb Friedrich Schiller op de achterbank…

Vlak voor Unterlüß draai ik midden in het bos een parkeerplaats op, vertrekpunt voor een korte wandeling op de Südheide. Ik ben helemaal alleen onder een hemel met vriendelijke plukwolken.

Bij het “Blaue Auge vom Schillohsberg” kun je terugkijken in de wordingsgeschiedenis van de Lünenburger Heide, van de ijstijd tot heden. Daar, op het hoogste punt van de Schillohsberg, is het uitzicht prachtig. In de wetenschap dat, wanneer je eenmaal door het blauwe oog gekeken hebt, je altijd weer zult terugkeren naar de heide, beleef ik daar in alle eenzaamheid een waar geluksmoment. Zittend op een bankje haal ik via mijn Spotify Frank Sinatra op…

Sometimes I think that I’m on the right track,

but I keep coming back to the same place,

the same place where I sought it.

Sometimes you’ll think there’s a smile on my face,

but it can’t take the place of a free-heart,

a me-heart that I’ve read of.

When the sunshine will fly through a warm sky,

a warm sky where I’ll wander…

Met mijn hakken wrik een keitje los, een stukje ijstijd dat mij naar huis zal vergezellen.

In het Albert-König-Museum sta ik in het voormalig atelier van de bomenschilder Albert König (1881 – 1944) en dat is bijzonder omdat niemand, werkelijk niemand deze ruimte mocht betreden tijdens zijn afwezigheid. Hij was de belangrijkste schilder op de Südheide en leefde sinds zijn verhuizing naar Unterlüß een teruggetrokken leven, met de natuur als belangrijkste thema voor zijn schilderijen.

Ik bekijk grote landschappen met alleenstaande bomen, bomen in groepen en mythische boomportretten. Hoewel expressionistisch in het gebruik van kleuren, zijn er ook invloeden van het impressionisme en pointillisme. Een mooi, klein museum waar ik van een vriendelijk dame voor slecht € 2,63 naar binnen mocht, mijn hele kapitaal aan kleingeld, want er kon niet gepind worden.

Morgen weer naar huis, met een tas vol ervaringen. Met tegenzin verlaat ik deze plek waar nu de avond langzaam omhoog kruipt naar een maanloze nacht. Ik zal mijn meegenomen keitje koesteren en nogmaals in de gedachten de koptelefoon opzetten in het museum en aandachtig de knop indrukken…

Auf der Heide (Rainer Maria Rilke, 1875 - 1926)

Wo der Saum der Hügelketten

Fern den müden Himmel hält,

dort zerfließt in violetten

Farbentönen schon die Welt.

Bäume heben scharf umrissen

sich hervor am Bergesrand,

rings im fahlen, ungewissen

Lichte träumt das Heideland.

Träumt und drüber weiter fächelt

leicht ein lauer Abendwind,

aber, ach, den Nachtgruß lächelt

ihm kein duftig Blumenkind.

Halb verdorrte Sträucher ragen

aus dem Boden kahl und leer,

und er wiegt mit leisem Klagen

dürre Disteln hin und her.


  • 23 Mei 2024 - 21:12

    Els:

    Cees, ik ken maar weinig mensen, die zo beeldend met zoveel souplesse schrijven. Je neemt ons werkelijk helemaal mee, met alle verbeelding en alle zintuigen. Dankjewel!


  • 23 Mei 2024 - 22:08

    Paul Lans:

    Cees, zelfs hier, onderuitgezakt op de bank loop ik toch met je mee, neurie ik zachtjes een liedje van ene Frank S. en geniet van het uitzicht. Wat een goed geschreven verhaal al niet kan bewerkstelligen. Jammer dat het alweer bijna afgelopen is.


  • 23 Mei 2024 - 22:08

    Petra Lans:

    Wow Cees wat mooi geschreven.

    En inderdaad zo beeldend je word helemaal mee gezogen.

    Jammer dat je reis er al weer op zit.

    Goede terug reis en kijk uit naar je volgende trip.

    liefs


  • 24 Mei 2024 - 08:11

    Greet :

    Dankjewel voor dit wederom mooi en beeldend verhaal. We hebben genoten van jou reis.

    Veilige reis terug.


  • 24 Mei 2024 - 09:38

    Marjo :

    ahhh Cees blijf nog even, het is voor mij ook een klein beetje vakantie als ik met jou meeloop.


  • 25 Mei 2024 - 17:28

    Len:

    Heerlijk . Wat moet jij weer genoten hebben om het zo mooi weer te geven.


  • 26 Mei 2024 - 10:30

    Viktor Terpstra:

    Mooi, mooi Cees! De natuur als rustgever. Dat is het hele idee achter zur Kur gehen. Mijn Duitse oom ging een keer per jaar zur Kur. Soms drie weken lang, betaalt door de ziektekostenverzekering, in de natuur, badend in ziltige baden, hetzelfde water - in gezuiverde versie - drinkend en vooral niets doen. Mindfulness voordat het nog niet bedacht was. Daar zijn die Duitsers wel goed in....ik weet alleen niet of de verzekering tegenwoordig nog alles vergoedt. Fijn geschreven, muziek goed gekozen.....

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Duitsland, Unterlüß

Op de grote stille heide

Bad Bevensen op de Lünenburger Heide

Dinsdag, 21 mei 2024

“Ga nooit met vreemde mannen mee” en “Neem geen snoep aan van een onbekende” Wie heeft dit als kind niet tot in den treuren moeten aanhoren! Uiteraard was deze didactische en morele waarschuwing goed bedoeld van mijn ouders, want zij werden gewezen op de consequenties als er niet goed op de kinderen werd gepast: een vermaning die er niet om loog. Dan werd er gerefereerd aan de sage van de rattenvanger van Hamelen waarin een grote groep kinderen uit de Duitse stad Hameln werd weggelokt door een demonische fluitspeler met duivelse trekjes en liet verdrinken in de rivier de Weser. Dat krijg je er nu van als je de kinderen even uit het oog verliest! Met het feit dat de goede man wraak nam op de burgemeester omdat die zijn financiële afspraken niet nakwam voor het verjagen van de ratten in het stadje, krijgt het verhaal weer een geheel andere lading. Ik maak een tussenstop in Hamelen, gelegen aan de Duitse sprookjesroute en ontdek dat de vertelling daar nog springlevend zijn. Talloze versies van het verhaal doen er de ronde, variërend van een Kinderkruistocht tot herinneringen aan een pestepidemie, van kolonisatie tot cybersecurity.

En ook de ratten zijn weer terug. Volop, in alle soorten en maten: van pluche en keramiek, van chocola of gebrandschilderd in de kerk, als een ware toeristische rattenplaag. Ik zoek de stilte van de Bungelosenstraße, een straat die altijd stil zal blijven. De trom (die Bunge) zal niet meer worden geroerd omdat de kinderen door deze straat werden ontvoerd. Ook vergaap ik mij aan de mooie renaissancehuizen, zo typerend voor dit Weserbergland. Bloei en rijkdom door de graanhandel, maar dus ook ratten, veel ratten…

Een kort bezoekje aan Hameln dit keer, want de eindbestemming vandaag ligt verder naar het oosten, op de Lünenburger Heide, het kuuroord Bad Bevensen. Hotel-Pension Fortuna, het Salzhotel. Ik was er eerder, in de herfst van 2019. De ontvangst was allerhartelijkst, de kamer voelt vertrouwd. Ik kijk uit op de tuin met honderd kleuren groen en vogelconcerten in de bomen. Ook hier in Bad Bevensen veel karakteristieke huizen van donkerbruin vakwerk ingelegd met rode bakstenen. Er valt de komende dagen veel te ontdekken hier rond de heide, zaken die in 2019 zijn blijven liggen. Hier in Fortuna ga ik nog een keer voor mijn meditatief moment in de zoutgrot, languit liggend in de zoute dampen, verkwikkend en heilzaam. De wanden zijn van echte zoutkristallen, ondanks dat die kitscherig zijn uitgelicht. Ik heb eraan gelikt…

En dan langzaam wordt het stiller en stiller. De lucht is dichtgetrokken, opkomend onweer heeft de vogels het zwijgen opgelegd. De bomen staan nog roerloos, alles is in afwachting van wat komen gaat.

Recente Reisverslagen:

23 Mei 2024

Het Blauwe Oog

22 Mei 2024

Stappen terug in de tijd

21 Mei 2024

Op de grote stille heide
Cees

"Wij, de virtuele vrienden in een cyberworld, anonieme geesten, dansend achter het scherm, zitten gevangen in een èchte wereld... in een èchte ziel... Kon jij jezelf maar digitaliseren, en van elke microseconde genieten. Kom, en dans op het ritme van de wereldomvattende bestanden, die zich openen binnenin je hardware en onder je toetsen kruipen, smachtend naar de liefkozing van je vingers. En dan, trek verder... eeuwig van de ene server naar de andere, gevangen in een cyberworld..." - Cees Sleven ceessleven@gmail.com http://cees.geldersnetwerk.nl

Actief sinds 19 Sept. 2010
Verslag gelezen: 170
Totaal aantal bezoekers 166406

Voorgaande reizen:

29 Oktober 2024 - 02 November 2024

Tussen Moezel en Saar

18 Oktober 2024 - 25 Oktober 2024

Berichten uit Maasmechelen

21 Mei 2024 - 25 Mei 2024

Op de grote stille heide

08 Juni 2023 - 11 Juni 2023

Sauerland, rust als handelsmerk

01 November 2022 - 04 November 2022

Naar het Hageland

22 Oktober 2022 - 29 Oktober 2022

Tussen Rijn en Moezel

05 Mei 2022 - 08 Mei 2022

Deutsche Weinstraße, Rheinland-Pfalz

29 Oktober 2021 - 02 November 2021

Van Sauerland tot Taunus, cultureel zwerven door d

05 Augustus 2021 - 07 Augustus 2021

De grenzen opgezocht

26 Oktober 2019 - 31 Oktober 2019

Naar het noorden van Duitsland

12 Oktober 2019 - 19 Oktober 2019

Lyme Regis, Dorset/England

03 April 2019 - 07 April 2019

Hunsrück, land tussen Rijn en Moezel

13 December 2018 - 16 December 2018

Ontmoeting met de rattenvanger?

14 Mei 2018 - 19 Mei 2018

Dachau, in het spoor van de landschapsschilders...

30 Oktober 2017 - 04 November 2017

Naar Ivor Gurney's Gloucestershire

25 September 2017 - 01 Oktober 2017

Naar Hildesheim en Quedlinburg

10 April 2017 - 14 April 2017

Cultureel zwerven in het oosten van Duitsland

20 Juni 2016 - 24 Juni 2016

Zwerven door de Vulkaaneifel en langs de Moezel

14 Oktober 2014 - 17 Oktober 2014

Langs de weg van Voeren naar Tervuren...

20 Mei 2014 - 24 Mei 2014

Naar de schatkamer van Duitsland

11 Maart 2014 - 14 Maart 2014

Dresden - crisis, oorlog, wederopbouw

28 Oktober 2013 - 02 November 2013

"Oh fair enough are sky and plain"

25 Maart 2013 - 29 Maart 2013

In de voetsporen van Louis Barthas, tonnenmaker

30 Oktober 2012 - 03 November 2012

De stille droom van de natuur

27 Maart 2012 - 30 Maart 2012

Worpswede, kunstenaarsdorp in het Duivelsveen

01 November 2011 - 04 November 2011

De Eifel, bezoek aan het oude vulkaanland

04 Oktober 2010 - 07 Oktober 2010

"Naar de Velden van weleer"

Landen bezocht: