Exeter Cathedral
Door: Cees Sleven
Blijf op de hoogte en volg Cees
14 Oktober 2019 | Verenigd Koninkrijk, Exeter
Lyme Regis
Exeter Cathedral, maandag 14 oktober 2019.
Wij ontmoeten Allan, onze stadsgids, bij het standbeeld van Richard Hooker, een van de eerste bisschoppen van Exeter. Vanaf dit punt hebben wij een fraai perspectief over de open ruimte rond de kathedraal, de Cathedral Close. Alleen jammer dat het pijpenstelen zal regenen op onze anderhalf uur durende stadswandeling door middeleeuws Exeter. Allan, als vrijwilliger herkenbaar aan zijn rode kledij, is goed voorbereid: regenpak met capuchon en waterdichte schoenen, en een boek met keurig geplastificeerde plaatjes. Wij zijn de enige belangstellenden voor de tour en aan Allan's gezicht te zien had hij eerder gehoopt dat er niemand op zou komen dagen, zodat hij linea recta naar de koffie kon vertrekken. Het duurt even voordat dingen zich gezet hebben, zoals het vertalen en belangstelling en aandacht binnen ons gezelschap. Maar Allan is een professional en voelt deze zaken goed aan. Hij neemt ons mee terug in de geschiedenis van deze oude bisschopsstad, groot en belangrijk geworden door de handel in textiel. Langs middeleeuwse panden, romeinse bruggen en straatjes, het eerste verplaatsbare huis en, ook een record, het smalste steegje ter wereld, nog geen 65 centimeter. De kleinkinderen ondergaan het allemaal gelaten, hebben honger en moeie voeten en vragen constant hoeveel minuten nog tot het einde van de 90 die Allan in het vooruitzicht heeft gesteld. De rondwandeling eindigt in het havenkwartier op de natte keitjes voor het 17e-eeuwse Quay House, waar we afscheid nemen van onze gids. 'Goed gedaan Allan, je hebt je koffie méér dan verdiend, die krijg je van ons!'
Na de lunch scheiden onze wegen: ik kies voor de kathedraal van Saint Peter waar ik snel kan aansluiten bij een rondleiding door dit fascinerende godshuis. De les bouwkunde door de deskundige gids neem ik gretig in mij op, zeker ook omdat de voorbeelden alom aanwezig en te bewonderen zijn. Green Men, heidense bouwkundige ornamenten, versieren de dakconstructie die rust op machtige, marmeren steunpilaren, alles in perfecte symmetrie. Ooit was het kerkgebouw in tweeën gedeeld door een overdwarse muur die het religieuze gedeelte scheidde van de grote ontmoetingsruimte zonder stoelen, alleen maar met zitbanken langs de wanden. Dit was het domein van de 'dog whipper', een beambte van de kerk die als taak had om honden en schreeuwende kinderen tijdens de dienst uit het kerkgebouw te verwijderen (te slaan). De werking van de 15e-eeuwse astronomische klok wordt mij uitgelegd en de gids wijst mij de graftombe van Sint Bonifatius. Te Dokkum vermoord en in Fulda, Duitsland begraven. Begraven op twee plaatsen, dat kan alleen een heilige voor elkaar krijgen. Voor ik de kathedraal verlaat, sta ik oog in oog met de vlag die Robert Falcon Scott in 1912 meenam naar de Zuidpool, op die dramatisch verlopen expeditie die eindigde in een grote desillusie toen bleek dat er bij aankomst al een vlag geplant stond, namelijk die van Scott's Noorse concurent Roald Amundsen.
Eenmaal weer buiten kijken vanaf de westgevel 50 beelden op mij neer: Engelen, koningen en heiligen. De engelen op de onderste rij hebben de beeldenstorm niet overleeft, getuige de verminkte gezichten op manshoogte. Ik stap de regen in en voeg mij bij mijn reisgenoten die mij -bepakt en gezakt van het winkelen- weer met beide benen in het heden plaatsen...
Exeter Cathedral, maandag 14 oktober 2019.
Wij ontmoeten Allan, onze stadsgids, bij het standbeeld van Richard Hooker, een van de eerste bisschoppen van Exeter. Vanaf dit punt hebben wij een fraai perspectief over de open ruimte rond de kathedraal, de Cathedral Close. Alleen jammer dat het pijpenstelen zal regenen op onze anderhalf uur durende stadswandeling door middeleeuws Exeter. Allan, als vrijwilliger herkenbaar aan zijn rode kledij, is goed voorbereid: regenpak met capuchon en waterdichte schoenen, en een boek met keurig geplastificeerde plaatjes. Wij zijn de enige belangstellenden voor de tour en aan Allan's gezicht te zien had hij eerder gehoopt dat er niemand op zou komen dagen, zodat hij linea recta naar de koffie kon vertrekken. Het duurt even voordat dingen zich gezet hebben, zoals het vertalen en belangstelling en aandacht binnen ons gezelschap. Maar Allan is een professional en voelt deze zaken goed aan. Hij neemt ons mee terug in de geschiedenis van deze oude bisschopsstad, groot en belangrijk geworden door de handel in textiel. Langs middeleeuwse panden, romeinse bruggen en straatjes, het eerste verplaatsbare huis en, ook een record, het smalste steegje ter wereld, nog geen 65 centimeter. De kleinkinderen ondergaan het allemaal gelaten, hebben honger en moeie voeten en vragen constant hoeveel minuten nog tot het einde van de 90 die Allan in het vooruitzicht heeft gesteld. De rondwandeling eindigt in het havenkwartier op de natte keitjes voor het 17e-eeuwse Quay House, waar we afscheid nemen van onze gids. 'Goed gedaan Allan, je hebt je koffie méér dan verdiend, die krijg je van ons!'
Na de lunch scheiden onze wegen: ik kies voor de kathedraal van Saint Peter waar ik snel kan aansluiten bij een rondleiding door dit fascinerende godshuis. De les bouwkunde door de deskundige gids neem ik gretig in mij op, zeker ook omdat de voorbeelden alom aanwezig en te bewonderen zijn. Green Men, heidense bouwkundige ornamenten, versieren de dakconstructie die rust op machtige, marmeren steunpilaren, alles in perfecte symmetrie. Ooit was het kerkgebouw in tweeën gedeeld door een overdwarse muur die het religieuze gedeelte scheidde van de grote ontmoetingsruimte zonder stoelen, alleen maar met zitbanken langs de wanden. Dit was het domein van de 'dog whipper', een beambte van de kerk die als taak had om honden en schreeuwende kinderen tijdens de dienst uit het kerkgebouw te verwijderen (te slaan). De werking van de 15e-eeuwse astronomische klok wordt mij uitgelegd en de gids wijst mij de graftombe van Sint Bonifatius. Te Dokkum vermoord en in Fulda, Duitsland begraven. Begraven op twee plaatsen, dat kan alleen een heilige voor elkaar krijgen. Voor ik de kathedraal verlaat, sta ik oog in oog met de vlag die Robert Falcon Scott in 1912 meenam naar de Zuidpool, op die dramatisch verlopen expeditie die eindigde in een grote desillusie toen bleek dat er bij aankomst al een vlag geplant stond, namelijk die van Scott's Noorse concurent Roald Amundsen.
Eenmaal weer buiten kijken vanaf de westgevel 50 beelden op mij neer: Engelen, koningen en heiligen. De engelen op de onderste rij hebben de beeldenstorm niet overleeft, getuige de verminkte gezichten op manshoogte. Ik stap de regen in en voeg mij bij mijn reisgenoten die mij -bepakt en gezakt van het winkelen- weer met beide benen in het heden plaatsen...
-
17 Oktober 2019 - 12:13
Paul Lans:
Weer een mooi beeld, en zo herkenbaar, van de "teleurstelling" van Allan die toch nog de regen is moest, de klein kinderen ("Hoe lang nog?") en de harde realiteit van shoppende reisgenoten. Jou boodschappen waren van een heel andere aard. Wel jammer van de regen.
Gr. Paulus -
17 Oktober 2019 - 12:52
Liny Van Wijk:
Door de foto's die ik ontving via de WhatsApp dacht ik aardig op de hoogte te zijn van jullie belevenissen op deze reis. Het tegendeel is waar. Jouw verhalen geven een uitstekend beeld van wat jullie exact allemaal meemaken. De verhalen zijn boeiend om te lezen en ik ben benieuwd naar het vervolg. Met de foto's erbij die ik ontvang, is het hele verhaal compleet.
-
17 Oktober 2019 - 15:23
Greet:
Wederom weer prachtig beschreven
Ik zie je dwalen door de kathedraal en genieten van het goede in het verleden.Geweldig.Groetjes Greet -
17 Oktober 2019 - 16:18
Petra Lans:
Oh ik zie de gids al voor me , die nederlanders zijn regen gewend , in ieder geval een mooi verhaal die mij mee trekt en knap vd kleinkinderen. Kijk uit naar je volgende verhaal en laat het kathedraal verhaal op me inwerken! -
17 Oktober 2019 - 17:52
Marjo:
wat fijn Cees dat je me laat meeleven/lopen met jouw mooie avonturen, zoals altijd heel kleurig en bijna voelbaar beschreven! geweldig en dank daarvoor.
Onze appelbollenmiddag was trouwens erg druk en verliep goed. volgende week mag jij weer:)
ik wens je nog enkele mooie dagen toe met je kinders en kleinkinders om je heen! -
31 Oktober 2019 - 21:58
Marion:
wederom samen met jou, door de prachtige
kathedraal gestapt.
fijne wandeling dank Cees
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
