Reisgenoten.....

Bijzonder genoeg begint mijn reis naar de Eifel in het Koekkoek Haus te Kleve waar ik een bezoek breng aan de tentoonstelling “Een Romantische Kijk” van de (Jef) Rademakers collectie, een verzameling Vlaamse en Nederlandse romantische schilderijen die eerder in de Hermitage in Sint Petersburg te zien was. Uiteraard vormen voor mij de landschappen het hoogtepunt van deze tentoonstelling, vergezichten met heuvels en dalen, gevangen in de tijd, met indrukwekkende boompartijen en fijnzinnig licht. Gestoffeerd met wandelaars, reizigers, jagers en herders met hun dieren. Klein gehouden om de grootsheid van de natuur te benadrukken. De nietige mens op zijn plaats gewezen. De natuur als kunstwerk dat ons vervult met gevoelens van eerbied voor de Schepping. Vaak oogstrelend, maar soms ook dreigend, met een zweem van geheimzinnigheid en het streven om het tijdelijke iets eeuwigs te geven.....
Hier in het woonhuis van de grootste Nederlandse romanticus Barend Cornelis Koekkoek sta ik voor zijn schilderij “Eifellandschap met kerkje” en in gedachten verplaats ik mij in tijd en locatie en trek ik met de meester mee door het Ahrdal , een reis die de schilder inderdaad zelf heeft ondernomen en heeft beschreven in zijn “Herinneringen en Mededeelingen van eenen Landschapschilder” uit 1841. Veilig achter glas ligt ook dit boekje op de tentoonstelling. Zou dit mijn reisgids kunnen zijn op mijn komende ontdekkingstocht door het Eifellandschap anno 2011?

‘Bij iedere schrede, als het ware, neemt nu het Ahrdal eene romantischer gedaante aan. De boorden der rivier zijn op vele plaatsen, voornamelijk langs den zuidelijken oever, zeer wild begroeid; loodregt verheffen zich de rotsen uit den bruisenden stroom, verscheidene puntachtige bergtoppen,.waarom hier en daar nog een morgennevel is blijven hangen, schuiven voorbij elkander en leveren door de wolkschaduwen of het invallende zonlicht de schoonste effecten.’

Ik laat het kostbare boekje virtueel in mijn reistas glijden, waardoor ik mij verzekerd weet van een stukje veilig verleden van waaruit ik ‘de bevallige leugen’ -zoals Koekkkoek zijn schilderkunst noemde- kan toetsen aan de ‘virtuele’ werkelijk van vandaag de dag. Poëtische stemming van lichte weemoed versus kille occupy-reality en verder. Ik kies onvoorwaardelijk voor het eerste. Ik hoop mijn gelijk de komende dagen te kunnen bewijzen..... (wordt vervolgd.....)